Sekurang-kurangnya 717 orang jemaah haji maut
manakala 863 lagi cedera dalam kejadian rempuhan di Mina hari ini,
yang merupakan kejadian terburuk selepas tragedi terowong Muassim yang
menghubungkan Mekah dan Mina runtuh pada 1990. AL-Fatihah.
Pada pandangan saya, boleh dikatakan Kerajaan Arab Saudi telah buat
yang terbaik, hampir 90%. Tapi sikap jemaah dari sesetengah negara yang
tidak mengikut arahan pihak berkuasa menjadi punca. Mereka gopoh, tidak
sabar dan pentingkan diri sendiri.
Kebanyakannya mereka ini jemaah dari
India, Pakistan dan negara-negara afrika.
Mereka suka membuat halangan (duduk, berkumpul dan tidur) di tempat
laluan ramai. Suka berjalan melawan arus (musim haji laluan pejalan kaki
dibuat dua hala di kawasan-kawasan ibadat)dan membawa beg-beg besar
bersama, tolak-menolak di belakang.
Jemaah India dan Pakistan, jika tawaf tangan mereka akan
berkepak-kepak. Selain itu suka berkumpul dan membuat halangan di tempat
laluan ramai. Bila pihak berkuasa larang mereka buat bodoh sahaja dan
kemudian bertekak-tekak pula.
Jemaah Afrika dalam kategori gopoh. Dengan badannya yang sasa mereka
tolak orang di hadapan sesuka hati untuk potong ke depan. Jemaah Turki
pula suka buat rantaian dalam kumpulan yg besar kerana takut kumpulan
mereka berpecah.
Jemaah Indonesia, Malaysia, Thailand, China, negara-negara Eropah dan
Rusia jauh lebih berdisiplin. Kalau ada sedikit sebanyak masalah di
pihak berkuasa Saudi pun, adalah masalah komunikasi kerana mereka hanya
bercakap dalam bahasa arab sahaja.
Saya dan ibu ada pengalaman dirempuh beberapa malam lepas di kawasan
Masjidil Haram.
Saya menolak ibu saya ikut laluan sehala yg ditetapkan.
Namun terdapat jemaah laluan bertentangan sedang bertekak dengan polis
minta buka pagar berkenaan. Mereka tidak mahu ikut laluan sehala yang
ditetapkan atas alasan jauh.
Akhirnya mereka rempuh halangan pihak berkuasa. Serbu masuk
ramai-ramai. Bayangkan dengan badan orang afrika yang sasa itu keliling
kita dan mereka tolak-menolak untuk ke depan. Kita yangg di depan
tersepit kelemasan.
Saya ketika itu hanya memikirkan nasib ibu saya yang berada di atas
kerusi roda. Alhamdullilah dapat lepas juga dari keadaan tersebut dengan
selamat.
Coretan : Faizal Rohban
No comments:
Post a Comment